۷۱

سلام ...

دلم پره خیلی از همه ...دلم میخواد زودتر مرگم رو فرا برسونه :|

به مرگ همیشگی نیاز دارم ...یه دخترم از جنس احساس ولی اینکه بی رحم باشن آدما یعنی نابود شی خیلی بهتر از بودن کنارشونه ...خیلی توی خودم گنجایش دادم که هیچ وقت بروز ندم ولی چیزی که  هست بیش از حد حرف بشنوی دیگه بیشتر از اون حد گنجایش آدم تموم میشه مثل الان من :|

خدایش امروز از ادامه تحصیل پشیمون شدم و یه افسردگی به تمام معنا گرفتم ...امروزم یعنی دیروزم چون الان ساعت رو به بامداد هست ...با اینکه دیگه عشقی به مدرسه رفتن نداشتم ولی خیاطی رفتم ...کتابامم گرفتم ...یعنی الان  اینقدر که من خوابم میاد...فک میکنم یه طرف سرم توش یه توپ سنگین خورده ولی از بس فکر و خیال دارم دوباره من رو اورد سر گوشی و یه اهنگ گذاشتم و هندزفوری رو گذاشتم توی گوشم  و  الان یکم دلم اروم شد ...

دلم میخواد خودمو بکوشم یا شاید یه جوری خفه کنم از اون بغضایی که تا یکی یه چیز بهت نگه و ناراحتت نکنه نمیان بیرون تو گلومه :|

آخه خدا من چقدر ساده ام ...همه به فکر خودشونن ولی من به فکر همه هستم جز خودم...

همه این بدبختیام از روی سادگیمه ... خدا من کم اوردم ...همه بهم پشت کردن ..همه بابا ،مامان ،برادر ، مادربزرگ ...همه یعنی همجوره کم اوردم توی این موقعیت فقط تو رو دارم و واقعیتش  روم نمیشه دیگه برم به کسی این بدبختیامو ریز به ریز بگم فقط به خودت میتونم بگم که شاهدش هستی...

خدایا این زندگی کوفتی کی تموم میشه ها کی من به تهش رسیدم یعنی طوری به تهش رسیدم  که از هر طرف میرم باز برمیگردم سر خونه بدبختیام ها ها ها خدااااااااااااا ....

امشب از حرفای داداشم فهمیدم به اندازه سر سوزنی هم ارزش ندارم ...بخدا اینقدر دلم گرفته که دلم میخواد همینکه صبح شه چادر به سر برم قبرستون  پیش پدربزرگم و بهش بگم بیا دخترتم  ببر که داره توی دنیا فقط زجر میکشه کاش بود تا من دیگه نرم سراغ کسی ...مامانم خیلی ازش تعریف میکنه ...داداش ح همیشه از خوبیاش واسم تعریف میکنه ...توی خیابون توی روستا توی شهر هروقت ازم میپرسن کی هستم ...وقتی میگم کی هستم ...با کلی انرژی بهم میگن پدربزرگت جاش الان وسط بهشته و داره با پیامبران همنشینی میکنه ...آخه خودش مسئول امامزاده بوده ...

کاش بودی پدربزرگم کاش بودی ببینی دختری که همیشه تو بچگی صداش میزدی  توی خواب بیدارش میکردی تا چند لحظه باهاش بازی کنی ...

خدایا الان که دارم گریه‌ میکنم یکم ارومم ...خدا جونم داداش ع رو ابرو مندانه بفرستش خونه بخت ولی من دیگه خواهرش نیستم ...من خودم میخوام نباشم ...اینروزا اینقدر تحویلش بگیرم  که فک کنه تا حالا کسی مثل من نبوده...ولی دیگه این روزا اخرین روزاس واسه من ...چون حرمتم رو شکستن ...

من وقتی به روال عادیم برگشتم که برنمیگردم ...یه روز بهش همچی رو میگم ولی قبل از اینکه من بگم یکی از حق من توی این خونه حرف میزنه ...

خدایا من مادرم رو بخاطر چه کسی ناراحت کردم ها ...

مشکلی نیست میگذره همه اینها میگذره ...ولی چیزی که هست من همچی یادم میره و تلافی بلد نیستم ...ولی همینکه نمیتونم کاری کنم دارم رنج میبرم که چرا من اینجوریم ...

وقتی به حرفاش فکر میکنم دلم میخواد زنده به گور شم ...این زندگی بدرد گور به گور شدن خیلی میخوره 

یکم سبک شدم ...

حس تایید کردن نظرات رو ندارم شرمنده فردا تایید میکنم ...

التماس دعا ...خدافس :/